تعریف ساختمان انرژی صفر(NZEB)
ساختمان انرژی صفر واژه‌ای است که یک ساختمان با مصرف سالانه انرژی صفر و تولید آلاینده‌های کربنی صفر را توصیف می‌کند. این ساختمان می‌تواند از شبکه تأمین انرژی جدا و مستقل باشد. بدین ترتیب انرژی به صورت محلی و از طریق ترکیبی از فناوری‌های تولید انرژیهای نو از قبیل خورشیدی و بادی تأمین می گردد. این در حالیست که با استفاده از تکنولوژی‌های خاص برای سیستم‌های روشنایی و گرمایش و سرمایش فوق پربازده، در مصرف هرچه کمتر انرژی تلاش می‌گردد.
امروزه، طرحهای مرتبط با اصول “انرژی صفر” به دلیل افزایش هزینه‌های سوخت‌های فسیلی و تأثیرات مخرب آنها برروی محیط زیست و شرایط آب و هوایی و بر هم زدن تعادل اکولوژیک، بسیار کاربردی و از محبوبیت خاصی برخوردار شده‌اند.
در قلب مفهوم و تصور کلی ساختمان انرژی صفر، این ایده وجود دارد که ساختمان‌ها می‌توانند تمام نیازهای خود را به انرژی با یک روش کم هزینه، بادسترسی محلی، بدون آلایندگی و با منابع تجدیدپذیر برطرف نمایند. پیدا کردن ساختمانی که بتوان آن را اولین ساختمان انرژی صفر نامید، بسیار مشکل است. زیرا انرژی صفر تنها یک اسم جدید برای روند پیشرفت کاهش مصرف انرژی در ساختمان است. مصرف انرژی سالانه آن با تولید سالانه‌اش برابری می‌کند. یک ساختمان انرژی صفر ممکن است به شبکه‌های شهری موجود متصل باشد یا نباشد.
بهینه‌سازی مصرف انرژی در ساختمان‌های آینده
ساختمان انرژی صفری که به شبکه متصل نباشد دارای تجهیزاتی است برای ذخیره کردن انرژیهای بزرگ که معمولا از نوع باطری است. در یک ساختمان انرژی صفر که به شبکه متصل نباشد نسبت به شکل و نوع ذخیره ی باطری، بخشی از مدار ممکن است بلا استفاده بماند در حالی که در یک ساختمان انرژی صفر متصل به شبکه هیچ مداری به صورت بلا استفاده به کار گرفته نشده و مجزا نمی‌باشد. یک ساختمان انرژی صفر متصل به شبکه ممکن است بیشتر از نیاز خود برق تولیدکند.
در طی مدت زمانی که ساختمان به انرژی تولیدی نیازی ندارد یعنی وقتی که در حال استفاده از انرژی ذخیره شده در باطری‌ها هستیم، یک ساختمان انرژی صفر، انرژی مورد نیاز خود را تولید می کند همچنان که در عین حال به مالک، اطمینان خاطر در مورد امنیت ذخیره انرژی مازاد بر نیاز خود را می دهد .برای یک ساختمان انرژی صفر یک شبکه، طراحی و ساخته می‌شود و ازطریق به اشتراک گذاشتن تکنولوژی‌های نسل انرژی تجدیدپذیر و انرژیهای موثر تمام انرژی مورد نیاز خورد را تامین می‌نماید.
در یک ساختمان انرژی صفر قبل از تولید انرژی پاک به بهینه‌سازی مصارف انرژی در بخش‌های مختلف ساختمان پرداخته شده است و با استفاده هوشمندانه از تکنولوژی تجدید پذیر تعادل میان تولید و مصرف انرژی برقرار می‌کند. در حال حاضر بخش ساختمان‌های اداری و مسکونی در حدود 41 ٪ از مصرف انرژیهای فسیلی کشور را به خود اختصاص داده است اگر چه ساختمان‌های با مصرف انرژی صفر حتی در کشورهای پیشرفته امروز بسیار کمیاب و حتی نایاب می‌باشند اما به دلیل مستقل بودن از سوخت های فسیلی وکمک در کاهش آلاینده های کربنی این ایده در حال رشد بوده و توجه بسیاری را به خود جلب نموده است.
به طور کلی مزایا ومعایب ساختمان انرژی صفر را بدین گونه می‌توان برشمرد:
مزایا:
- در امان بودن مالکان ساختمان از افزایش آتی قیمت انرژی
- آسایش بیشتر بعلت درجه حرارت‌های داخلی یکنواخت
- نیاز به انرژی کمتر
- هزینه نگهداری کمتر به علت بالا بودن کارایی سیستم‌های انرژی
- کاهش هزینه‌های کلی ماهیانه زندگی
- اعتبار افزایش یافته برای سیستم‌های تولید و مصرف انرژی، مثلاً سیستم‌های فتوولتائیک 25 سال گارانتی دارد و به ندرت بدلیل مشکلات آب و هوایی خراب می شوند.
- هزینه اضافی برای ساخت و ساز جدید در مقایسه با اضافه کردن تکنولوژی جدید به طرح بعدی به حداقل می‌رسد.
- افزایش قیمت ساختمان انرژی صفر نسبت به ساختمان مشابه معمولی در اثر افزایش هزینه انرژی
- محدودیت های قانونی آینده و مالیات ها/ جریمه‌های آلایندگی کربن
- بهینه‌سازی با استفاده از ضایعات چوبی و تولید زیست سوخت
- تعادل مصرف انرژی با درخواست انرژی
- کاهش مصرف الکتریسیته
- حذف سیستم های زائد مصرف کننده انرژی
- کاهش 50 ٪ مصرف آب آشامیدنی
- استفاده از سیستم تهویه بدون وسیله مکانیک
معایب:
- هزینه‌های اولیه می تواند بالاتر باشد.
- طراحان یا خانه سازهای بسیار اندکی دارای مهارت‌ها یا تجربه لازم برای ساخت ساختمان‌های انرژی صفر هستند.
- قیمت تکنولوژی تجهیزات سلول‌های خورشیدی فتوولتائیک جدید تقریباً 17 درصد هر ساله کاهش می‌یابد.
- کمک‌های مالی موجود همانطور که تولید انبوه فتوولتائیک قیمت آینده را کاهش می‌دهد به تدریج متوقف می شود.
- در مواردی که خانه به کل انرژی نیاز دارد، ظرفیت شبکه بایستی الکتریسیته را برای تمام بارها تامین کند.
این مطلب ادامه دارد….
